Fethullah, AKP, Hristiyan Misyonerlik, ABD ilişkisi.

AKP Fethullah Gülen İlişkisi

AKP hükümetinde görev alan bir bakanın itirafı ile yasada tanımı ve meşruluğu olmayan FGÖ’nün, hükümete yaptığı fiili müdahaleye karşı ses çıkartamadıklarını ve çaresiz kaldıklarını, Hürriyet gazetesi yazarı Ahmet HAKAN’nın 2 Nisan 2007 günkü makalesi sayesinde öğrendik… (Aşağıda Ahmet Hakanın o yazısını bulabilirsiniz)

Aradan yalnızca 26 gün geçti. TSK 27 Nisan 2007 günü AKP hükümetine karşı, bu sefer T.C. Devletini var eden temel nitelikleri hatırlatmak üzere internet sitesinde yalnızca bir bildiri yayınlandı.

FGÖ yargı, yasama ve yürütmeye müdahale ederken ses çıkartmayan AKP hükümeti, TSK’nın hatırlatmasına ise “Başbakanlığa bağlı bir kurum olan Genelkurmay Başkanlığı’nın herhangi bir konuda hükümete karşı bir ifade kullanması demokratik bir hukuk devletinde düşünülemez. Genelkurmay Başkanlığı, hükümetin emrinde, görevleri anayasa ve yasalarla tarif edilmiş bir kurumdur” dedi.

AKP hükümeti, Türk yasalar nezdinde meşruluğu olmayan FGÖ muhatap alarak, T.C. Devletini nasıl bir acz içine düşürdüğünü, “bu cemaat de çok olmaya başladı… El attığı bütün işlerden biz zararlı çıktık” derken, Cumhuriyet savcılarının bizzat Adalet Bakanı tarafından “cemaatçi savcılar” olarak anılmasının da üstünde fazlası ile durulmadı… Adalet Bakanı, “cemaatçi polisler” ile Yargın tartışılmasız bağımsızlığına gölge düşürmekle kalmayarak, Türkiye’deki açılan davaları da derinden etkileyecek olan, “cemaatçi savcılar” meselesini anlatması ise olağan üstü kaygı vericiydi.

T.C. Devletinde açıkça istihbarat faaliyetlerinin hangi kurumlar tarafından yapılacağı belirtilmiş iken, bakan bizzat, “Fethullah Hoca istihbarat işlerine meraklıdır. Ama onun merakı yüzünden olan bize oluyor”, demiştir… Böylelikle T.C. Devleti içinde, GÜLEN örgütünün istihbarat faaliyeti yürüttüğü de anlaşıldı.

Bakan, Fetullah Gülen’e yazar aracılığı ile “Hocam din işleri ile istihbarat işlerini birbirine karıştırmayın” mesajı da yolladı…

Tüm bu nedenlerden dolayı, T.C Başbakanı Recep Tayyip ERDOĞAN ve bakanlar kurulu üyeleri hakkında, 2820 Sayılı siyasi partiler kanununa, 5237 sayılı Türk ceza kanununa Muhalefet ve T.C. Anayasanın ilgili maddeleri gereği Antalya Cumhuriyet Savcılığına 20 Nisan 2007 günü suç duyurusunda bulundum. Çünkü AKP, Anayasa’ya, siyasi partiler kanunu’na, Türk ceza kanununa muhalefet ederek devlet yönetmiş. Türkiye’de yasama, yürütme ve yargıya açıkça müdahale ettirmiştir.

Türkiye’de yasalar önünde örgüt lideri muamelesi yapılan F. Gülen cemaatine mensup kişilerin, bakan-bakanları etkilediği, fakat hükümetin en önemli bakanlardan birisinin korkudan olsa gerek, sorunu “kamu önünde açıkça ortaya koyacak denli cesur olmaması”, “YÜRÜTME” erki açısında dehşet vericiydi.

Genelkurmay hatırlatması sonrası, Türkiye’de ve AB adına konuşan Olli Rehn gibi demokrasiden bahsedenlere şimdi sormaz mıyım,

– AKP hükümetinin bir bakanı, FGÖ’nün yasadışı faaliyetleri hakkında açık itirafı varken, neden hiç konuşmadınız?
– FGÖ’nün AKP hükümetine müdahalesini neden tartışmadınız?
– FGÖ’den korkan bir AKP hükümeti, T.C. Devleti Cumhurbaşkanını nasıl seçer?

Fethullahın Dinler Arası Dialog ile Yok Etmek İstedikleri

 

Papalığa göre, Hıristiyanlaştırmada en büyük engel; Müslümanların, Muhammed aleyhisselamın son peygamber olduğu, O’na inanmayıp yolunda gitmeyenlerin, sonsuz olarak Cehennemde kalacağı, inancıdır. Buna bağlı olarak da; son dine inanmayıp Müslüman olmayanların düşman kabul edilmesi, Müslüman olana kadar bunlarla mücadele edilmesi inancı.

Bu inancın kırılması için ortaya yeni fikirler attılar. Bu fikirleri yerleştirmek için, Papaz Thomas Michael 1987’de Türkiye’ye geldi. Bazı İlahiyat fakültelerinde seminerler verdi. Bu fikirlerin devamlı kendileri tarafından seslendirilmesinin tepki doğuracağını bildikleri için de, düşüncelerini yayma işini İlahiyat fakültelerinde ikna ettikleri bazı akademik kadrolara havale ettiler.

Bu, İslamın temel inancına aykırı fikirleri iki ana grupta toplayabiliriz:

1- “Kur’an-ı kerimin bazı ayetleri ve bazı hadis-i şerifler tarihi sürecini doldurduğu için bunlarla amel edilemez. Kur’an-ı kerimin gelmesiyle yürürlükten kalkmış olan İncil ve Tevrat’ın hükümleri hâlâ geçerlidir. Bugünkü İncillere ve Tevrata inanan, Yahudi ve Hıristiyanlar da cennetliktir. Ehl-i Kitap ile ilgili âyetler, hadisler tarihseldir, dolayısıyla bugünkü Yahudi ve Hıristiyanları değil o dönemin insanlarını bağlar.”

Nitekim, ülkemizde dinlerarası diyaloğun önde gelen temsilcisi Fethullah Gülen, bu konu ile ilgili âyetleri yorumlarken; Yahudi ve Hıristiyanlarla ilgili Kur’an-ı kerimde geçen ayetleri, bilinen manalarının dışında çok farklı bir düzeyde ele alıyor: Ayetlerde geçen düşmanlığın o günün Yahudi ve Hıristiyanlarını içine adığını, Kur’anın kullandığı aynı üslup, bugünün Yahudi ve Hıristiyanlarını içine alacak diye bir şart, bir mecburiyet olmadığını, ayetlerin kesin, fakat bugünkü Yahudi ve Hıristiyanları içine aldığının kesin olmadığını, ifade etmektedir.

( Hoşgörü ve Diyalog İklimi s.155-156)

Yine aynı kitapta, Sayın Gülen, Kur’an-ı kerimde, Hıristiyanlarla, Yahudilerle ve Müşriklerle ilgili geçen sert ifadelerin uç noktayı temsil ettiğini,Yahudi ve Hıristiyanlarla diyalog kurup dostluk tesis edilebileceğini, Kur’anın onları dost edinmemek konusundaki nehyinin (yasağının) hususi şartlarda olduğunu; bunu umumileştirmenin Kur’anın ruhuna aykırı olacağını, Üstad Bediüzzamanın “Münazarat” kitabında bildirdiğini ifade etmektedir. (s.170)

Hocaefendi, aynı konularla ilgili hadisleri yorumlarken de, “Yahudileri ve Hıristiyanları kınayan ve azarlayan âyetler ya Hazret-i Muhammed (A.S.M) döneminde yaşayan ya da kendi peygamberlerleri döneminde yaşayan bazı Yahudi ve Hıristiyanlar hakkındadır.” diyor.

( Küresel Barışa Doğru, s.45)

Evanjeliklerin Gerçek Furkan’ı:
The True Furqan
(al-Furqan’ul-Haqq)

Evangelic rahip Anis A. Shorrosh tarafından derlenen ve giriş ve sonuç kısımları haricinde 77 bölümden oluşan 368 sayfalık bir kitap. 7 yılda hazırlandığı söylenen kitapta, metnin al-Saffee tarafından ilham alındığı ve al-Mahdy tarafından yorumlanıp açıklandığı belirtiliyor.

Rahip Anis Shorrosh, Filistin kökenli bir Arap-Amerikan rahip. 1967’de Kudüs’ten göç ediyor, ABD’de teoloji eğitimi alıyor. Filistin’de Müslümanlarla olan ilişkilerinden hareketle, ABD’de İslam’a ve Müslümanlara karşı mücadeleyi temel uğraşı ediniyor. Halka açık toplantılar, TV ve radyo programlarında sıkça yaptığı İslam karşıtı söylem ve eleştirilerini ayrıca kitaplaştırıyor ve böylelikle Islam Revealed (1988) ve Islam A Threat or a Challenge (2004) gibi çalışmaları kaleme alıyor. Katı İslam karşıtı tutumunu öyle aşırı bir noktaya iletiyor ki Shorrosh, Koenig’s International News’te yayımlanan “Twenty-Year Plam: Islam Targets America” başlıklı bir yazısında, şayet sıkı önlem alınmazsa 2020’lerde İslamın ABD’yi istila edeceği uyarısında bulunuyor ve bunun için Müslümanların çok yönlü bir çalışma içerisine girdiklerini Hollywood’dan TV, radyo ve internete kadar tüm iletişim araçlarını ele geçirmeyi planladıklarını ileri sürüyor, tüm Hıristiyanları buna karşı önlem almaya çağırıyor.

Anis Shorrosh’un en önemli özelliği evanjelist bir Hıristiyan olması. Hatta onun adına kurulu olan “The Anis Shorrosh Evangelistic Association” adında bir misyoner teşkilatı da mevcut. Her evanjelist gibi Shorrosh’un da en önemli gayesi tarih boyu Hıristiyanlığın yayılma konusunda bir türlü başarı gösteremediği İslam ülkelerinde yaşayan halklara ulaşabilmek ve onları Hıristiyanlaştırabilmek.

The True Furqan’a baktığımızda bu kitabın böyle bir amaca yönelik olarak hazırlandığını görüyoruz. Kitabı derleyen, al-Mahdy lakabıyla, 1999’da The Atlantic Mounthly ve Baptist News magazinlerine verdiği röportajlarda, kitabın amacını kısaca şöyle açıklıyor: “Biz İslam dünyasına ulaşmanın yolunu bir türlü bulamamıştık. … Öyle ki sağlık konusunu, okulları, kitapları, filmleri ve diğer birçok yöntemleri kullandık.” Ona göre bu yolların hiçbiri, Müslümanlara, Hıristiyanlığın anlatılması konusunda yeterli düzeyde etkili olmamıştı. Kullanılan klasik yöntemler baştan sorunlar taşıyordu. Öyle ki Müslümanların anlayabileceği düzeye sahip Arapça bir Kitabı Mukaddes çevirisi bile yoktu; zira mevcut çeviri günlük konuşulan dildeydi ve Arap geleneğinde önemli olan kutsal metin dilini içermiyordu. Dolayısıyla Hıristiyan öğretilerinin özellikle Arapça konuşan Müslümanlara rahatça ve etkili şekilde hitap edebileceği bir aracın bulunması gerekliydi. İşte bu noktada The True Furqan başlıklı kitap hazırlanarak devreye sokuldu.

Kitabı derleyene göre bu kitap, her yönüyle Müslümanların kutsal kitabı Kur’an’ın tüm özelliklerine sahipti. Yani Kur’an gibi o da bir ilham/esin ürünüydü, apaçık, saf bir klasik Arapça ile yazılıydı, üslup ve akıcılığa sahipti. Hatta –ona göre- Kur’an’da var olan 100 linguistik ve gramatik hata The True Furqan’da yoktu. Tüm bunlar metnin Müslümanları etkilemesi ve kısa zamanda onların Hıristiyanlaşmasına yol açması için yeterliydi. Hatta kitabı derleyen, yaptığı bir röportajda kitabın etkisinden o kadar emin olmalı ki Hıristiyan dünyasına seslenerek, Hıristiyanların kısa zamanda akın akın Hıristiyanlaşacak olan Müslümanları aralarına kabul etmeye hazır olup olmadıklarını sormaktadır.

Açıkça anlaşılacağı üzere, bu kitap, evanjelikler tarafından misyonerlik amacıyla hazırlanmış bir metindir. İçeriğine baştan sona Hıristiyan öğretileri ve teolojisi hakimdir. Kültüre uyarlama (yani contextualisation ya da inkültürasyon) yöntemi doğrultusunda, Hıristiyan mesajını Müslümanların kendi gelenekleri, din dilleri ve kültürel öğeleriyle onlara sunmayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda metin hazırlanırken tamamıyla Kur’an üslubu, dili, terminolojisi ve Kur’an’ın şematik yapısı temel alınmıştır. Yani metin surelere ve ayetlere paralel tarzda bölümlere ve cümlelere ayrılmıştır (hatta Arapça metinde bunlara sure ve ayet denilmektedir) ve her bölümün başına besmeleye benzer ama teslis içeriğine sahip bir başlangıç ifadesi eklenmiştir. Kullanılan dil ve vurgular yönünden de Kur’an kopya edilmeye çalışılmıştır.

Bu noktada metni derleyen, The True Furqan’ın, 1400 yıldır muhaliflerine yönelik “bir benzerini getirin” meydan okumasını yapan Kur’an’a karşı bir meydan okuma olduğunun da (!) altını çizmektedir. Zira yazar, oluşturduğu metnin Kur’an’daki tüm özellikleri taşıdığı iddiasıyla Kur’an’ın bu meydan okumasına cevap verdiği düşüncesindedir.

Bu metin, başta Ortadoğu ve Bangladeş olmak üzere İslam ülkelerinde dağıtılmakta ve Müslümanlar bu yolla Hıristiyanlığa çekilmeye çalışılmaktadır.

Kitabın düşündürdükleri:

1. Kültüre uyarlama yönteminin misyoner örgütlerince ne boyutta uygulamaya konulduğunun çarpıcı bir örneğini oluşturması
2. Evanjeliklerin fanatizmini ortaya koyması
3. Diyalog söylemini ve çabalarını baltalaması (gerçi evanjeliklerin misyonerlik amacına yönelik olmayan bir diyaloga şiddetle karşı çıktıkları bilinmektedir)

Kaynaklar : http://www.nurettinveren.net , diyalogcu.wordpress.com , hürriyet gazetesi , http://www.dinlertarihi.com